Last day...
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Annemieke
07 September 2006 | Burkina Faso, Ouagadougou
Vandaag een laatste dag. Vanavond vlieg ik om half 1.
Deze week naar een paar scholen gegaan, in Ouaga en Kaya. Nog aantal gesprekken met een paar directeuren. Eindelijk heb ik Abel Kafando ontmoet, en even kort met hem gepraat. Naast aantal gesprekken was ik ook met Daouda meegegaan naar de village waar er 37 Dove analfabeten was gevonden; arm en weinig eten daar. Een vrouw die aan het "weven" was..., had ik met haar nog gesproken. Zij gebruikte een andere gebarentaal dan aantal Doven die ik in Ouaga heb ontmoet, die het onderwijs heeft gehad. Deze gebarentaal voorkwam veel Mossi (gestures), dus bijna geen ASL.
Wel interessant om te zien hoe 37 Dove analfabeten (arm, geen onderwijs, zelfs geen werk) bijeen kwamen in Ziniare, door Daouda zelf. Hij riep een paar Dove analfabeten (wat geld gegeven voor een fiets) om hun lotgenoten op te zoeken voor aantal bijeenkomsten om met elkaar te praten wat er problemen waren. Ik heb twee Dove mannen ontmoet die analfabeet waren. Interessant om met hen te communiceren, mooie gebarentaal- erg visueel.
Da's leuk om zoiets te zien hoe de geschoolde Dove Afrikanen de andere Dove ongeschoolden ondersteunen. Want ik denk dat veel geschoolde Doven het geluk hier hebben om het onderwijs te kunnen krijgen door hun ouders, die geld hebben, en ook door de blanken die hen oppikken en naar een Dovenschool sturen. Daardoor hebben zij het goed, maar de sommige Doven geven hun baan op wegens weinig motivatie, communicatie of te weinig geld (volgens mij krijgen Doven hier minder salaris dan horenden).
Verder nog iets wat, minder leuk. Ik proef er een duidelijke onderdrukking bij de Dovenwereld hier, door horenden. Ik heb al heleboel voorbeelden meegemaakt waarbij ik me ook erg onderdrukt voel. Daardoor kan ik Dove Afrikanen hier veel beter begrijpen. Soms denk ik dat Dove Europeanen en Amerikanen het erg goed hebben, daar. Maar goed... wanneer ik thuis ben, kan ik nog een paar voorbeelden opschrijven. Ook met heleboel grapjes... Wat het grappig hier is in BF, wordt er veel over de problemen en oplossingen gepraat (heel erg serieus) maar ook vreselijk erg gelachen... veel leuke grapjes en moppen meegemaakt. Ik zal later nog een paar grapjes opschrijven. Er is veel humor. Daar geniet ik volop van.
Nou... vandaag de laatste dag... inpakken en kleren weggeven. Wat spullen bij SIL ophalen om in NL aan familie en vrienden te geven. (ook via een paar vrienden hier die kado's aan vrienden in NL willen geven bijv. voor Mariska en Wilma voor haar zus Welmoed en kids)
Wel erg jammer dat ik vanavond weg moet, maar aan de andere kant is het erg leuk om iedereen weer te zien, en ook veel te vertellen.
Of ik terug naar BF wil, vertel ik jullie nog lang niet hoor! ;)
Deze week naar een paar scholen gegaan, in Ouaga en Kaya. Nog aantal gesprekken met een paar directeuren. Eindelijk heb ik Abel Kafando ontmoet, en even kort met hem gepraat. Naast aantal gesprekken was ik ook met Daouda meegegaan naar de village waar er 37 Dove analfabeten was gevonden; arm en weinig eten daar. Een vrouw die aan het "weven" was..., had ik met haar nog gesproken. Zij gebruikte een andere gebarentaal dan aantal Doven die ik in Ouaga heb ontmoet, die het onderwijs heeft gehad. Deze gebarentaal voorkwam veel Mossi (gestures), dus bijna geen ASL.
Wel interessant om te zien hoe 37 Dove analfabeten (arm, geen onderwijs, zelfs geen werk) bijeen kwamen in Ziniare, door Daouda zelf. Hij riep een paar Dove analfabeten (wat geld gegeven voor een fiets) om hun lotgenoten op te zoeken voor aantal bijeenkomsten om met elkaar te praten wat er problemen waren. Ik heb twee Dove mannen ontmoet die analfabeet waren. Interessant om met hen te communiceren, mooie gebarentaal- erg visueel.
Da's leuk om zoiets te zien hoe de geschoolde Dove Afrikanen de andere Dove ongeschoolden ondersteunen. Want ik denk dat veel geschoolde Doven het geluk hier hebben om het onderwijs te kunnen krijgen door hun ouders, die geld hebben, en ook door de blanken die hen oppikken en naar een Dovenschool sturen. Daardoor hebben zij het goed, maar de sommige Doven geven hun baan op wegens weinig motivatie, communicatie of te weinig geld (volgens mij krijgen Doven hier minder salaris dan horenden).
Verder nog iets wat, minder leuk. Ik proef er een duidelijke onderdrukking bij de Dovenwereld hier, door horenden. Ik heb al heleboel voorbeelden meegemaakt waarbij ik me ook erg onderdrukt voel. Daardoor kan ik Dove Afrikanen hier veel beter begrijpen. Soms denk ik dat Dove Europeanen en Amerikanen het erg goed hebben, daar. Maar goed... wanneer ik thuis ben, kan ik nog een paar voorbeelden opschrijven. Ook met heleboel grapjes... Wat het grappig hier is in BF, wordt er veel over de problemen en oplossingen gepraat (heel erg serieus) maar ook vreselijk erg gelachen... veel leuke grapjes en moppen meegemaakt. Ik zal later nog een paar grapjes opschrijven. Er is veel humor. Daar geniet ik volop van.
Nou... vandaag de laatste dag... inpakken en kleren weggeven. Wat spullen bij SIL ophalen om in NL aan familie en vrienden te geven. (ook via een paar vrienden hier die kado's aan vrienden in NL willen geven bijv. voor Mariska en Wilma voor haar zus Welmoed en kids)
Wel erg jammer dat ik vanavond weg moet, maar aan de andere kant is het erg leuk om iedereen weer te zien, en ook veel te vertellen.
Of ik terug naar BF wil, vertel ik jullie nog lang niet hoor! ;)
-
07 September 2006 - 11:47
Pieter:
Jammer dat we je kleur-rijke berichten straks moeten missen. Het is erg fijn te lezen hoe je daar met andere doven omgaat, wat gemeenschappelijk is en wat juist heel anders is. Leerzaam!
Liefs en goede reis! -
07 September 2006 - 13:14
Wilma:
geweldig dat je schrijft dat er hele andere gebarentealen in BF worden gebruikt, naast ASL. Zo interessant! Hele goede reis vanavond en behouden thuiskomst. Tot mails, veel liefs,
WW -
07 September 2006 - 15:00
JanIda:
Lief.Zojuist je vluchtroute gezien en dat wordt dus nachtwerk..goede vlucht en behouden huiskomst.We zullen je met open armen ontvangen..wat zul je veel te vertellen hebben..deze laatse site is ook weer indrukwekkend..fantastisch dat de geschoolden iets betekenen voor de analfabeten..je hoofd zit nu vol van al die prachtige mensen die je ontmoet hebt..sterkte met afscheid nemen..en kom vooral met weinig kleren thuis.Tùt -
07 September 2006 - 18:27
Selena:
Ik zal je levendige berichten ook missen. De weblog is heel goed idee als iemand graag nieuws wilt vertellen. Het is nieuw voor mij! Als je thuis kom, zie ik je graag spannende gebarende verhalen! Ik wens je goede reis terug naar NL!
Take Care, xxxjes -
08 September 2006 - 11:26
Imelda.:
Fijn Anemiek dat zoveel gezien en met mensen gesproken hebt. Je neemt nu weer een heleboel bagage mee waar in Nederland misschien ook iets mee kunt doen voor de doven mensen in Afrika al is het maar iets kleins.
Groeten en liefs Imelda. -
08 September 2006 - 11:56
Anette:
Een geweldig reisverslag, goede thuisreis en als je in groningen bent hoop ik je gauw weer te zien. liefs, -
08 September 2006 - 13:34
Kukel:
Fijn dat je weer thuiskomt, en bedankt voor je mooie verslagen! (neem geen pakjes van vreemden mee! )
kus K
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
